دانشجوی پزشکی است، دانشگاه علوم پزشکی تهران! چند صفحه گزارش نوشته بود از وضعیت بهداشتی - درمانی منطقه و برنامهی سه سالهای ارائه کرده بود برای ارتقای سلامت آن روستا و روستاهای اطراف.
ابتدای گزارش، به تیتر درشت نوشته بود:
السّلامُ علی مَن جَعَل اللهُ الشِّفاءَ فی تُربَتِه...
سلام به این آقای دکتر و همهی پزشکانی که افتخارشان شده درمان ولی نعمتان و گرفتن دستان پینه بسته شان!
اینجا و کلماتش، تا دو هفته آینده، در رهن کسانی خواهد بود که از آنها، حرفها و اعمالشان نکتهها آموختهام در طول این سالها، خصوصا طی 4 سال گذشته؛ در مسافرتهای جهادی.
پروندهای با عنوان:
رضوانٌ من الله اکبر...
سال قبل، من و مصطفی تمام این روزها با هم بودیم، درگیر مشغول. صبح تا ظهر درگیر نامه و جلسه و ... بودیم. ظهر تا عصر با جلسات داخلی مشغول بودیم و شبها در فضای مجتمع برنامه میریختیم برای فردا! این وسط بعضی وقتها هزار کیلومتر میکوبیدیم تا شرق و میگشتیم روستاها را و جلسه میگذاشتیم و بحث میکردیم و دوباره برمیگشتیم هزار کیلومتر سرجای اول! یک باری هم در بازگشت، پابوس مشرف شدیم و ...
دیروز که مصطفی را تا فرودگاه رساندم، تمام مسیر به آن روزها فکر میکردم. حالا، دیروز مصطفی به پابوس ختمالمرسلین رفت و طوف حرم؛ و من ماندم و یک بغل کم توفیقی و التماس دعا و یک خاور کار روی زمین مانده تا 20 روز آینده! سفرت به خیر و زیارتت قبول و سعیت مشکور، معاونت مخلص همه امور بر زمین مانده مسافرت جهادی!
پ.ن. اینها را اینجا نوشتم، که اگر مصطفی بود هم زیاد اهل وبگردی نبود!
10
أیها الناس!
الزّهادَةُ قِصَرُ الاَمَل،
و الشّکرُ عند النِّعَم،
و الوَرَعُ عند المَحارم...
ای مردم!
زهد عبارت از کوتاهی آرزو،
شکر نزد نعمت،
و کناره گیری از محرمات است...
خطبه 80
خودم را که چه عرض کنم! نسل قبلی ما هم بعید میدانم جز چهرهی مسیحاییات و این که ربوده شدهای چیز زیادی از تو بدانند. شاید عده ای از ما حتی شک کنند که "امام" اسم کوچکت بوده یا لقبت! شاید من هم اگر چند روز قبل از این که دوباره اسمت بر سر زبانها بیفتد "فرزندان جبلعامل" را ندیده بودم نمیدانستم -هرچند اندک- چه کردهای در آن روزگار که جمعیت پشت سرت فریاد میزنند: بالروح، بالدم، نفدیک یا امام...
دوست دارم مثل بچههای لجباز، هنوز هم دوستت بدارم چون چمران عاشقانه دوستت داشته است. چون هنوز هم سید حسن و تمام مقاومت دوستت دارند. دوستت داشته باشم برای همه احترام آن پیام!امروز اگر دعا میکنم برای سلامتیات و چشم انتظار خبر بازگشتت نشستهام، منتظر رهبری نیستم که چند ماهی از هشتاد و دو سالگیاش گذشته و سی و اندی سال از اسارتش تا ادامه دهد مسیری را که آن روزها می پیمود. دوست دارم بیایی و ببینی استواری شجره اسلام را، ببینی تنومندی نهالی را که در خاک حاصلخیز جنوب لبنان کاشتی و ببینی همهی این روزها را و روزهای در راه را...
اما… ای موسی ترین کلیم!
یقین دارم که روزی از طور بازخواهی گشت.
و بر صدر خواهی نشست.
یقین دارم که با مسیح، دوباره ظهور خواهی کرد.
و به امامت مهدی موعود
قامت خواهی بست.
یرونه بعیداً و نره قریباً
از: سیدمهدی شجاعی (+)
وعدهی دیدار هر کسی به قیامت
لیلهی اسری شب وصال محمد -ص-
عرصهی گیتی مجال همت او نیست
روز قیامت نِگَر جمال محمد -ص-
وانهمه پیرایه بسته جنت فردوس
بو که قبولش کند بلال محمد -ص-!
سعدی اگر عاشقی کنی و جوانی
عشق محمد -ص- بس است و آل محمد -ص-
إحذَر أن یَراک اللهُ عند المعصیة،
و یَفقِدَکَ عند طاعَتِه،
فَتَکونَ مِن الخاسرین...
بر حذر باش از آن که خداوند در معصیتی ببیندت،
و از طاعتش غایب بنگرد،
که از زیانکاران خواهی بود...
ح383
سه صلوات تقدیم به رسول اعظم -صلی الله علیه و آله-
باید کوچه پس کوچههای ذهن و دلم رو بگردم ببینم تمام این چند ماه که گذشت و خصوصا یک ماه اخیر، غیر این حدود 600 ساعت مطالعه ثبت شده و شش کیلو اضافه وزن و ده پونزده عنوان جدید کتابی که به کتابخانه اضافه شد و شبهایی که دیر خوابیدم و صبح زود بیدار شدم و ابضا شبهایی که زود خوابیدم و صبح دیر بلند شدم!، سفرهایی که نرفتم و ضریحهایی که نبوسیدم و دوستانی که ندیدم و ... این وبلاگ خاک خورده و این گودر 1000+ و این هفتاد هشتاد فالوئر یهویی! و ... چیز دیگری هم داشته یا همه اینها خلاصه میشود در یک عدد سه، دو و یا حتی یک رقمی...؟!
پ.ن. و لا تجعل الدنیا اکبر همنا...
نگارنده سطور این خانه مجازی به مدت ده دوازده روز به غاری پناه خواهد برد برای تتمه روزگار باقی مانده تا آزمون آخر!
محتاج دعای شماست!
قرار شب های جمعه این هفته در اصل پیامکی اش برپاست ان شاالله. برای اینجا هم یا زحمتش بر دوش عزیزی می افتد یا با تاخیر...
نمازجمعه امروز، یاد خاطرات تمام صبحهای سردی بود که مادر دو جفت، و حتی سه جفت جوراب به پایم میکرد و دو تا شلوار! با پوشیدن زیرپوش و پیراهن و لباس کاموایی و کاپشن تقریبا مطمئن میشدی منفذی برای سرما نمانده، البته در منزل! دستکش که جزء اصلی بود و کلاه، از همانهایی از سر داخل میشد و تا گردن پایین میآمد و فقط دو تا چشم بیرون نگاه میداشت و نقابش زود میشکست، آخرین زره مادری بود که با دخترش به قسمت خواهران میرفت، برای پسری که میماند با پدرش در جنگ با سرما!
سرمایی که آن روزها از قنوت دوم به کف پاهایم وارد میشد، همانی است که عید فطر را دوستداشتنی کرده برایم. سرمایی که چند سالی است به پوست کلفت شده کف پای آن پسرک گزندی وارد نمیکند! سرمایی که امروز کمی حس شد، با لرزش دست سجاد در سجدههای نمازجمعه!
۷
قوله علیه السلام:
إِنَّ وَلیَّ محمّدٍ مَن أطاع اللَّهَ وَ إِن بَعُدَت لُحْمَتُه؛
و إِنَّ عدوَّ محمّدٍ مَن عَصَى اللَّهَ وَ إِن قَرُبت قَرابَتُه.
همانا دوست محمد -ص- کسی است که خدا را اطاعت کند،
هرچند پیوندش با او دور باشد؛
و دشمن محمد -ص- کسی است که خدا را نافرمانی کند،
هرچند خویشاوندیاش به او نزدیک باشد.حکمت 96
دعا...
بسم الله
قل:
إِن کُنتُم تُحبّون اللّه؛
فَاتّبعونی یُحببکُم اللّه و یَغفِر لَکُم ذُنوبَکُم
و اللّه غفور رحیم...
- ای پیامبر! - بگو:اگر خدا را دوست مىدارید پس پیروى از من کنید تا خدا نیز شما را دوست بداردو گناهانتان را ببخشاید،
و خدا بسیار آمرزنده و مهربان است...
* رونوشت به عزاداران!
حس و حال بعد از آخرین امتحان دورهی کارشناسی یک چیزی بود در مایههای آخرین امتحان مقطع راهنمایی و آخرین امتحان نهایی سوم دبیرستان و بعد از کنکور کارشناسی و ... که اگر بخواهم بشمارم این آخرینها را، تمامی ندارند.
وجه مشترک همهی این لحظات، حس "پایان" نیست، این است که بیشتر فکر میکنی به اینکه: "ثم ماذا؟!" انگار مطمئنی که این بار هم آخرین "آخرین" نبوده. وای از لحظهای که مطمئن شوی واقعا به "آخرین" رسیدهای و "قلة الزاد" و ...
پ.ن1. این "مهندس" شدن، شاید بیشتر به این درد بخورد که روی سنگ قبر بنویسند: مرحوم حاج کربلایی مهندس امیرحسین ......، مثل سنگ دوست خدابیامرزمان. شاید دلی بیشتر سوخت!
پ.ن مهمتر از متن: رحم الله امرئ علم من این و فی أین و إلی أین...
۶
شَتّانَ مَا بَیْنَ عَملین:
عَمَلٍ تَذهَبُ لَذَّتُه و تَبقی تَبِعَتُه
و عَمَلٍ تَذهَبُ مَؤونَتُه و یَبقی أجرُه ...
چقدر فاصله است بین دو عمل:
عملی که لذتش میرود و کیفرش میماند،
و عملی که رنجش میرود و پاداش آن باقی میماند...
حکمت۱۲۱
در عرشه سفینهات ای نوح کربلا
جایی برای آدم کشتی شکسته هست...؟
خاک ره آن یار سفر کرده بیارید
تا چشم جهان بین کنمش جای اقامت
...
5
فَمَن أخذ بِالتّقوی؛
عَزَبَت عنه الشّدائِدُ بعد دُنُوِّها،
وَ احلَولَت لَه الاُمورُ بعد مَرارَتِها،...
آنکه دست به دامن تقوا بزند
سختیها، پس از نزدیک شدن، از او دور میگردند؛
و امور، بعد از تلخی، برای او شیرین میشوند؛
...
خطبه 189 - متن کامل +
همه پروازهای امروز، به "مقصد"ی که میخواهی بروی به علت شرایط جوی کنسل شدهاند و پروازی که الآن "بلیت" آن در دست توست، آخرین پرواز امروز است. "قرار فردا صبح" آنقدر برایت مهم هست که در هر شرایطی حاضر باشی مسافر شوی تا سر موقع به آن برسی.
دیری نمیگذرد که بلندگوی فرودگاه آن چیزی را که منتظرش نیستی میگوید و تاخیر پروازی را اعلام میکند که همهی "امید"ت به آن بوده! تلویحا اشارهای هم میکند به احتمال کنسل شدن آن، عطف به ماسبق! انگار "همهی برنامههای عمرت" تا آخر به هم ریخته باشد. فقط دنبال روشی می گردی که... که همان خانم در بلندگو اعلام میکند که پرواز به مقصد شهر مجاور چندتایی صندلی خالی دارد و میتوانی بلیت آن پرواز را تهیه کنی.
"فکر" میکنی، "برنامهریزی" میکنی که به آن شهر بروی و از آنجا با ماشین به مقصد اصلی و ... به نظر راه "عاقلانه"ای میآید! حداقل "ریسک" آن به ظاهر کمتر است! غرولندی میکنی و مسیر دوم را انتخاب میکنی و ...
*****************************
من هیچوقت نمیتوانم خودم را جای آنهایی بگذارم که بلیت تهران - تبریز گرفتند و دیگر مسافر "آن پرواز" نبودند. هرچند بدم نمیآید بدانم زندگیشان چه توفیری کرده قبل و بعد از آن پرواز!
ولی اطمینان دارم در زندگیام فراوان بودهاند و هستند و خواهند بود این نهیبها و این فرصتهای اضافی، هرچند که من انگار کنم که نبوده اند. شاید همان اشتباه پیچیدن آن روز برفی در اتوبان لغزنده، یا تغییر برنامه روز دیگر یا ... یا حتی همین لحظه!
پ.ن. فرمود: "من ساوی یوماه فهو مغبون"، چه رسد به روزی که زنده ای، و روزی که قرار بوده مرده باشی...!
شادی روح همه آن مسافران و همه ما مسافران فاتحه مع الصلوات!
4الغِنی و الفَقر، بَعد العَرضِ علَی الله...
توانگری و تهیدستی،
پس از عرضهی اعمال بر خدا معلوم میگردد...
حکمت 452
هر شب که میرسد، حال روزی که گذشته را با گودر خوانیام خوب میفهمم.
روز به روز فرق دارد آیتمهایی که لایک میزنم؛
مطالبی که میخوانم و همخوان میکنم؛
کامنتها؛
Mark all as read ها!
حتی کسانی که Follow میکنم، Unfollow میکنم و Hidden!
کارهای عادی و روزمره که اینقدر روحیاتم را تغییر میدهد، چه کنم با ابتلائات*...
* ببینید (+)
