حس و حال بعد از آخرین امتحان دوره­ی کارشناسی یک چیزی بود در مایه­های آخرین امتحان مقطع راهنمایی و آخرین امتحان نهایی سوم دبیرستان و بعد از کنکور کارشناسی و ... که اگر بخواهم بشمارم این آخرین­ها را، تمامی ندارند.
وجه مشترک همه­ی این لحظات، حس "پایان" نیست، این است که بیش­تر فکر می­کنی به این­که: "ثم ماذا؟!" انگار مطمئنی که این بار هم آخرین "آخرین" نبوده. وای از لحظه­ای که مطمئن شوی واقعا به "آخرین" رسیده­ای و "قلة الزاد" و ...

 پ.ن1. این "مهندس" شدن، شاید بیشتر به این درد بخورد که روی سنگ قبر بنویسند: مرحوم حاج کربلایی مهندس امیرحسین ......، مثل سنگ دوست خدابیامرزمان. شاید دلی بیشتر سوخت!
پ.ن مهم­تر از متن: رحم الله امرئ علم من این و فی أین و إلی أین...