صبر از زبان عجز ثناخوان زینب است...

حسین بود و تو بودی ، تو خواهری کردی
حسین فاطمه را گرم، یاوری کردی

غریب تا که نمانَد حسین بی عباس،
به جای خواهری آن جا، برادری کردی

گذشتی از همه چیزت به پای عشق حسین
چه خواهری تو؟ برادر؛ که مادری کردی

تو خواهریّ و برادر، تو مادریّ و پدر
تو راه بودی و رهرو، تو رهبری کردی
***تویی مفسّر آن رستخیز ناگاهان
یگانه قاصد امّت! پیمبری کردی

پ.ن. شعر را امیری اسفندقه چند روز قبل در حضور آقا خواند و تصویر از مسابقه بوی سیب.