برای نوشتن این چند کلمه، چند روز امروز و فردا کردم،
امشب هم چند بار پاک کردم و از اول نوشتم و نشد!
فقط قول داده ام که بنویسم!
یک جایی در زندگی هست که نه برای فردا تصمیم می گیری، نه یک ماه بعد، نه شش ماه و یک سال، نه چهار سال، نه شش سال، نه حتی برای یک عمرِ... که برای دنیا و آخرتت!
چاره ای داری جز توسل و توکل؟که هرجا می روی فقط خیر دنیا و آخرت را بخواهی؟!
این می شود که این روزها با تمام وجودم حس می کنم که اللهم ما بِنا مِن نِعمةٍ فمِنک...
برای شکر این همه نعمت هم خودت یاری ام ده!
پ.ن. خاتم الانبیاء فرمود: ما بُنِیَ فِى الإسلامِ بِناءٌ أحَبَّ إلَى اللَّه و أعَزَّ مِنَ التَّزویجِ.
این بود علت همه ی بی خبری های این روزها...
دعایمان کنید.
همین!
۹۰/۱۰/۰۲
امیدوارم هم‌ها رو تا به آخر حفظ کنین. همسر بودن، هم‌دل بودن، هم‌زبان بودن، ...
ممنون!
خیلی...