نقل می کرد حضرت صادق علیه السلام فرموده اند:
عده ای هستند در بهشت،
حداث الحسین علیه السلام،
هم صحبت اباعبدالله اند در عرش الهی...
آن قدر مجذوب حضرت می شوند که وقتی نعمت های دیگر بهشت به آنان عرضه می شود،
حتی سرشان را هم بلند نمی کنند...
فما یرفعون رئوسهم الیهم لما یرون فی مجلسه من السرور والکرامة...
پ.ن. نعمت از این بالاتر در بهشت سراغ داری؟!
*متن کامل حدیث، از مستدرک الوسائل، ج 10*
قال ابو عبدالله (علیه السلام):
...ما عینٌ احب الی الله و لا عبرة مِن عین بَکت و دمعت علیه و ما من باک یبکیه، الّا و قد وَصل فاطمة و اسعدها علیه و وصل رسول الله - صلی الله علیه و آله - و اَدی حقنا.
و ما مِن عبدٍ یحشر الّا و عیناهُ باکیة الّا الباکینَ علی جدیَ الحُسین - علیه السلام - ؛ فإنّه یحشر و عینه قریره و البشارة تلقاه و السّرور بَیٌنٌ علی وجهه و الخَلقُ فی الفَزَع و هم آمنون و الخَلق یُعرَضون و هم حُدّاثُ الحُسَین - علیه السلام - تَحت العَرش و فی ظِلّ العرش؛ لا یَخافون سوءَ یومِ الحِساب.
یُقالُ لَهم: " ادخلوا الجنة! " فیأبون و یَختارون مجلسَه و حدیثَه. و أنّ الحور لَتُرسل إلیهِم. " إنا قَد اشتَقناکُم مَع الولدان المُخَلّدین "
فَما یَرفعونَ رئوسَهُم إلیهم لمّا یَرون فی مجلسه - علیه السلام - من السرور و الکرامة...
دستم به ترجمه نمی رود...
آخرشکه اینارو نوشتم این بیت یادم اومد:
در این پیرانه سر سجاده ای دارم که می ترسم خدا با آن مرا از حلقه دوزخ بیاویزد
ای کاش بیت بعدیش هم در مورد ما درست باشه. نه فقط اولی...
به روز محشرم با نام تو از خاک می خوانند...چه محشر میشود مستی که از نام تو برخیزد
یا علی