اماما! مرا نیز با تو سخنی است که اگر اذن می دهی بگویم:

من در صحرای کربلا نبوده ام و اکنون هزار وسیصد وچهل و چند سال از آن روز گذشته است.
اما مگرنه اینکه آن صحرا بادیه هول ابتلائات است،
و هیچ کس را تا به بلای کربلا نیازموده اند از دنیا نخواهند برد؟
آنان را که این لیاقت نیست رها کرده ام؛ مرادم آن کسانند که "یا لیتنا کنا معکم" گفته اند.
پس بگذار مرا که در جمع اصحاب تو بنشینم و سر در گریبان گریه فرو کنم.

فتح خون - سید مرتضی آوینی

پ.ن. سیر نمی شوم از "فتح خون"خوانی، همان طور که از قصه عشق...