برادرم(+)، از وسطای کویر پیامک زده:
صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را
که سر به کوه و بیابان تو داده ای ما را...
صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را
که سر به کوه و بیابان تو داده ای ما را...
جوابش دادم:
صوفی مجنون که دی جام و قدح می شکست
دوش به یک جرعه مِی، عاقل و فرزانه شد!
حکایت نوروز امسال من گره خورده با همین دو بیت. هر کس از نزدیکان و آشنایان از زاویه ی خود این دو بیت را بخواند، رواست!
پ.ن. دیروز در تهران به بدرقه ی برادرانم رفتم و فردا بعد از زیباترین نوروزم، به استقبالشان می روم، در جوار حضرت سلطان، علی بن موسی الرضا علیه آلاف التحیة و الثناء.سال نوی همگی مبارک!
ششم فروردین ۱۳۹۱
مشهدالرضا
۹۱/۰۱/۰۶
زیرا که یکی را ز دو عالم طلبیدند...
فریاد که در رهگذر آدم خاکی
بسی دانه فشاندند...
بسی دام تنیدند...