خودم را که چه عرض کنم! نسل قبلی ما هم بعید میدانم جز چهرهی مسیحاییات و این که ربوده شدهای چیز زیادی از تو بدانند. شاید عده ای از ما حتی شک کنند که "امام" اسم کوچکت بوده یا لقبت! شاید من هم اگر چند روز قبل از این که دوباره اسمت بر سر زبانها بیفتد "فرزندان جبلعامل" را ندیده بودم نمیدانستم -هرچند اندک- چه کردهای در آن روزگار که جمعیت پشت سرت فریاد میزنند: بالروح، بالدم، نفدیک یا امام...
دوست دارم مثل بچههای لجباز، هنوز هم دوستت بدارم چون چمران عاشقانه دوستت داشته است. چون هنوز هم سید حسن و تمام مقاومت دوستت دارند. دوستت داشته باشم برای همه احترام آن پیام!امروز اگر دعا میکنم برای سلامتیات و چشم انتظار خبر بازگشتت نشستهام، منتظر رهبری نیستم که چند ماهی از هشتاد و دو سالگیاش گذشته و سی و اندی سال از اسارتش تا ادامه دهد مسیری را که آن روزها می پیمود. دوست دارم بیایی و ببینی استواری شجره اسلام را، ببینی تنومندی نهالی را که در خاک حاصلخیز جنوب لبنان کاشتی و ببینی همهی این روزها را و روزهای در راه را...
اما… ای موسی ترین کلیم!
یقین دارم که روزی از طور بازخواهی گشت.
و بر صدر خواهی نشست.
یقین دارم که با مسیح، دوباره ظهور خواهی کرد.
و به امامت مهدی موعود
قامت خواهی بست.
یرونه بعیداً و نره قریباً
از: سیدمهدی شجاعی (+)
شاید چند خط بیشتر نخوندم به خاطر نداشتن وقت اما تاثیرش رو دیدم
بسیار تاثیر گذار نوشتید.
خدا قوت
کاش خبری هم از حاجی متوسلیان میشد!!!!!!
یا علی
کاش...